Upadłość i oddłużenie nie jest dostępne dla każdego. Jednym z przykładów może stanowić niemożliwość domagania się przez bank wobec upadłości kredytobiorcy, który nie spłaca terminowo rat. Co więcej, w skutek oddania mieszkania, bądź domu, dłużnik otrzymuje taką kwotę, jaką stanowi roczny czynsz związany z jego zamieszkiwaniem.
Możliwość oddłużenia
Do oddłużenia może dojść wówczas, gdy daną osobę spotkały niezależne od niej, bardzo trudne okoliczności. Co więcej, może również ogłosić upadłość, czy też spłacić wyłącznie część danego zadłużenia. Ponadto, ma prawo do całkowitego umorzenia reszty długu.
Wśród wyjątkowych okoliczności wymienić można na przykład długotrwałą, ciężką chorobę, nieszczęśliwy wypadek, nagłą utratę pracy nie z winy dłużnika, czy chociażby pożar majątku. Pamiętać należy, ze z wnioskiem o upadłość może wystąpić wyłącznie dłużnik. Wierzyciel nie ma ku temu praw. Innymi słowy, również bank nie ma ku temu praw.
Niemniej jednak w przypadku niepłacenia rat, z powodzeniem może czerpać dobro w postaci zabezpieczenia hipoteką. Co więcej, jest uprzywilejowany przed pozostałymi wierzycielami danego dłużnika. To z kolei przyczynia się do faktu, że nie jest dla niego istotne posiadanie praw do ogłoszenia upadłości jakiegokolwiek konsumenta.
Wyjątkowe okoliczności
Ogłoszenie upadłości nie jest dostępne każdorazowo. Sąd może oddalić wniosek, na skutek niewypłacalności, która nie zaistniała w skutek losowych zdarzeń. Nie wlicza się w to sytuacji, w której dłużnik zrezygnował z pracy, zaciągnął zobowiązanie, wiedząc, że już jest niewypłacalny.
Co więcej, ogłoszenie upadłości konsumenckiej nie może odbywać się częściej, aniżeli, co dziesięć lat. Przy każdym wniosku, sąd rzetelnie bada te możliwości. Ponadto, jeśli po umorzeniu, dłużnik nie wykonał wszystkich swoich zobowiązań, wniosek zostanie odrzucony.
Niezmienne zasady
Aby postępowanie upadłościowe przebiegało pomyślnie, dłużnik musi wydać syndykowi cały swój majątek. Upadły musi również opuścić zamieszkiwane mieszkanie oraz wydać wszelkie dokumenty związane z majątkiem.
Wraz z sprzedażą masy upadłościowej otrzymuje kwotę, która równa jest 12 miesiącom czynszu. Kwota ta podlega zmianie przez sędziego komisarza. Bierze on wówczas pod uwagę potrzeby dłużnika oraz jego rodziny.
Wierzyciel i jego zabezpieczenie
By mogło dojść do ustalenia tak zwanego planu spłaty oraz określenia zarówno zakresu, jak i czasu spłaty danej należności, dłużnik musi opuścić mieszkanie, bądź dom jednorodzinny. Po sprzedaży majątku, dłużnik otrzymuje sumę pieniędzy, którą przeznaczyć może na czynsz oraz spłatę wierzycieli.
Jako, że majątek zostanie sprzedany w formie licytacji, może okazać się, że na zaspokojenie wszystkich wierzycieli nie wystarczy dóbr pieniężnych. Koniecznością jest w takim zajściu rozłożenie długu na stosowne raty. Zazwyczaj, czas na tę spłatę nie przekracza pięciu lat. Samą wysokość należności ustala sąd. Bierze on wówczas pod uwagę możliwości danego dłużnika oraz wysokość wierzytelności.
Okres spłacania wiąże się z brakiem możliwości zaciągania przez dłużnika pożyczek, kredytów, czy robienia zakupów na raty. Dłużnik nie może wówczas stwarzać darowizn, czy też w inny sposób pozbywać się własnego majątku. Koniecznością jest również zdawanie przez niego corocznych sprawozdań dotyczących wykonanego planu spłat, przychodów, czy też nabytych nowych składników majątku. W razie trudności, może wystąpić o dodatkową modyfikację planu.
